Since Mark Crispin left the UW, development on the UW-IMAP toolkit paused. Mark however continued developing the toolkit under the name Panda-IMAP.
Panda-IMAP is not publicly available. Mark Crispin allows access to it to people (and organizations) that donate to the development of the project. Since I am a dedicated user of the UW-IMAP toolkit and time had passed since the last version of the “old” UW-IMAP toolkit (back in 2008) on April 23, 2010 I personally donated $100 to the project. Replacing UW-IMAP with Panda-IMAP was a piece of cake and given that we are planning to move to mix format mailboxes, I am extremely happy with the result of using Panda-IMAP so far.
ΥΓ: Ερώτημα για όσους υπερασπίζονται το άστοχο tweet της κυρίας Άννας Διαμαντοπούλου: Τα παραπάνω σημαίνουν πως το κόστος του mail server είναι $100, ή όποιο άλλο ποσό αποφάσιζα να δώσω από την τσέπη μου;
Managing organized complexity 
Το κόστος είναι θέμα οπτικής γωνίας και context. Για πράδειγμα, πόσο κοστίζει μια μεσαία πίτσα Napoli Domino’s;
– αν ρωτήσεις εμένα, 9.99 για να τη φάω
– αν ρωτήσεις το μάγειρα που θα ψωνίσει τα υλικά, 3.14
– αν ρωτήσεις το manager της Domino’s, 5.67 μια και θα συνυπολογίσει και τα εργατικά κόστη, καθώς και τα πάγια έξοδα της επιχεήρησης (με αναγωγή φυσικά)
– αν ρωτήσεις το CEO της FooBar Ventures, 36.22 μια και εξετάζει το ενδεχόμενο να αγοράσει τη Domino’s Pizza Inc. και συνυπολογίζει τα ανειλημμένα δάνεια 3 δις της Domino’s που ωριμάζουν σε 6 μήνες (ενώ υπολογίζει ROI σε 2 χρόνια), καθώς και το opportunity cost του να μην επενδύσει στην PizzaHut
Μη σταυρώνετε κόσμο για ένα tweet. (περιμένετε πρώτα να ισχυριστεί ότι ένας πιτσιρικάς με 100 ευρώ φτιάχνει site υπουργείου…)