Αφορμή για το post αυτό είναι μια ιστορία που έχει συμβεί περισσότερο από δύο χρόνια πριν. Ένα μεσημέρι μας πήραν τηλέφωνο από ένα δημόσιο οργανισμό για τον οποίο είμαστε Καταχωρητές στο .GR και μας παραπονέθηκαν πως αντιμετωπίζουν προβλήματα DNS resolving και πιο συγκεκριμένα δεν μπορούσαν να στείλουν email προς κάποια Πανεπιστήμια, “επειδή δεν ήταν στο DNS”.
Πριν συνεχίσω, πρέπει να γίνει κατανοητό πως η δουλειά του Καταχωρητή είναι κυρίως γραφειοκρατική και δευτερευόντος τεχνική. Μπορείς να έχεις Καταχωρητή τον Α, DNS operator τον Β, email στον Γ και web hosting στον Δ ή διάφορους συνδιασμούς των παραπάνω. Συνήθως όμως είτε οι Καταχωρητές προσφέρουν τις υπηρεσίες αυτές σαν value added services, είτε οι hosting providers παρέχουν (και) υπηρεσίες Καταχωρητή.
Υπάρχει όμως ακόμα μια λεπτή διαφορά. Τα παραπάνω, συμπεριλαμβανομένων των υπηρεσιών του Καταχωρητή στο .GR, αφορούν θέματα forward DNS resolving. Χοντρά-χοντρά το forward DNS resolving αφορά τη διαδικασία της “μετάφρασης” από ένα όνομα σε μια IP address. Π.χ. όταν ο web browser σας ζητά να συνδεθεί στο www.google.com, μέσω του DNS ζητά να συνδεθεί στην διεύθυνση 74.125.53.99.
Το παραπάνω είναι διαφορετικό από το πρόβλημα του ΝΠΔΔ που μας τηλεφώνησε. Όταν σε ένα server συνδέεται ένας υπολογιστής για να κάνει χρήση μιας υπηρεσίας, ο server γνωρίζει την IP address του υπολογιστή που συνδέθηκε πάνω του. Για να μάθει το όνομά του πρέπει να κάνει αυτό που ονομάζεται reverse DNS lookup (τεχνικά όχι κάτι διαφορετικό από το forward DNS lookup). Μια συνήθης πολιτική πρόσβασης είναι να μην επιτρέπεται η πρόσβαση σε κάποια υπηρεσία όταν δεν μπορεί να διασταυρωθεί το όνομα του μηχανήματος που προσπαθεί να συνδεθεί. Το πρόβλημα που είχε το συγκεκριμένο ΝΠΔΔ, ήταν πως αυτή η διασταύρωση δεν μπορούσε να γίνει. Θεώρησαν σωστό λοιπόν να μιλήσουν με τον Καταχωρητή τους για το πρόβλημα αυτό.
– Μίλησαν όμως με τον σωστό Καταχωρητή;
Όχι. Οι καταχωρητές που διαμεσολαβούν για την εκχώρηση ενός domain (είτε στο .GR, είτε σε κάποιο άλλο TLD ή ccTLD) στη γενική περίπτωση δεν είναι οι ίδιοι με τους “αντίστροφους” (ας μου επιτραπεί ο όρος) Καταχωρητές. Συνήθως όμως ο ISP σας είναι και ο “αντίστροφος” Καταχωρητής που απέδωσε την διεύθυνση IP με την οποία συνδέεται κάποιος στο Internet.
Το “φάσμα” των IP διευθύνσεων το διαχειρίζεται η IANA. Αυτή εκχωρεί address blocks στα Regional Internet Registries. Για τον ευρωπαϊκό χώρο το αντίστοιχο RIR είναι το RIPE NCC. Το RIPE με τη σειρά του εκχωρεί block διευθύνσεων στα Local Internet Registries που είναι μέλη του. Οι ISP ζητάνε διευθύνσεις τόσο για τις ανάγκες τους, όσο και για τις ανάγκες των πελατών τους από ένα LIR. Συνηθέστερα οι ίδιοι οι ISP λειτουργούν και ως LIR.
Έτσι λοιπόν το bookkeeping του reverse DNS είναι μια δραστηριότητα που ανήκει στην αλυσίδα IANA → RIR → LIR → ISP (ή οργανισμός στον οποίο έχει αποδοθεί block διευθύνσεων). Επομένως ο Καταχωρητής σας δεν είναι απαραίτητα τμήμα αυτής της αλυσίδας.
Πίσω στην ιστορία μας: Τι είχε συμβεί; Κάποια στιγμή, κάποιος στο ΝΠΔΔ αποφάσισε να κάνει format / reinstall τους DNS servers. Στην πορεία αποφάσισε να αλλάξει και τις IP addresses των servers. Μετά από μερικές μέρες και αφού διαπίστωσε πως κανείς από το Internet “δεν τον έβλεπε” επικοινώνησε με εμάς (είμαστε οι Καταχωρητές του στο .GR, αλλά όχι ο ISP του) ώστε να οριστούν οι νέες διευθύνσεις στο Μητρώο του .GR. Λίγο καιρό μετά ξαναεπικοινώνησε “επειδή δεν ήταν στο DNS” ενώ οι αλλαγές είχαν γίνει. Ναι, αλλά το LIR του δεν είχε ενημερωθεί για αυτές. Το ενημέρωσε και το πρόβλημα λύθηκε.
Αν τα παραπάνω σας φαίνονται κουραστικά και πολύπλοκα είναι γιατί είναι.