Θυμάμαι, χρόνια πριν, να ακούω τη συζήτηση που πήγαινε κάπως έτσι:
– Και τώρα που μας τελειώνει το NSFNET τι θα γίνει; Θα μείνουμε χωρίς σύνδεση*;
– Μπα… Κάτι άλλο θα γίνει. Στο κάτω κάτω, όλος ο υπόλοιπος κόσμος είναι έστω και υποτυποδώς συνδεδεμένος. Δε μπορεί να μείνουν αυτοί απέξω. Τα πανεπιστήμιά τους δε θα το θέλουν δηλαδή.
Και …εγένετο Internet Commercialization!
Στις 29 και 30 Νοεμβρίου γίνεται μια διημερίδα αφιερωμένη στην κληρονομιά που άφησε το NSFNET. Το πρόγραμμά της περιλαμβάνει ενδιαφέρουσες ομιλίες γύρω από την ιστορία του Internet και το webcast των εκδηλώσεων είναι ανοιχτό στον καθένα.
Προτείνεται για οποιονδήποτε θέλει να μάθει πως φτιάχτηκε το Διαδίκτυο, πως βγήκε έξω από τα όρια της Αμερικής και πως έφτασε τελικά οπουδήποτε υπάρχει τηλεπικοινωνιακή υποδομή.
[goto http://www.nsfnet-legacy.org/]
[*] – Δηλαδή χωρίς email, USENET και FTP.
Managing organized complexity 
Αν θυμάμαι καλά το πρόβλημα προέκυψε όταν (προγραμματισμένα) σταματούσε η χρηματοδότηση του NSFNET για να ξεκινήσει η φάση NAPs, όμως υπήρχε και άλλη παράλληλη de-facto λύση διασύνδεσης τα διάφορα IX internet-exchanges που περιέπλεκαν το πρόβλημα. Η κρατική πολιτική είχε σχέδιο για την ανάπτυξη του διαδικτύου (για τις ΗΠΑ τουλάχιστον) με στόχο την αυτο-χρηματοδότηση. Αυτό είχε γίνει και πριν το NSFNET όταν είχαν δημιουργηθεί τα REGIONALS σαν μη-κερδοσκοπικές συμπράξεις δημοσίου και ιδιωτικού τομέα όπως το MERINET (IBM και πανεπιστήμιο). Τα τελευταία μετετράπηκαν σε εμπορικά σχήματα όπως PSINET και κάλυψαν σταδιακά την χώρα, έγιναν εμπορικά backbone οπότε το NSFNET δεν είχε ρόλο.
@ycor:
Είναι σίγουρο πως θυμάσαι καλύτερα. Ο διάλογος που παρέθεσα ήταν μεταξύ ενός καθηγητή του ΕΜΠ (όχι network oriented) και ενός μεταπτυχιακού του.
Τότε, όντας πολύ νέος “στα πράγματα”, δεν καταλάβαινα ακριβώς το μέγεθος του αντικειμένου :)
σημασία έχει ότι αναγνωρίζεις τη σημασία της οντότητας ‘NSFNET’ και αυτό δεν είναι λίγο έστω και αν η αρχή ήταν πολύ αμυδρή.
έλλειψη γνώσης επίσης:
όταν (89?) συνάντησα τον Steve Goldstein, μου τον σύστησε η Μαρία Δήμου από το CERN, καθόμαστε δίπλα-δίπλα σε κάποιο conference, δεν γνώριζα αρκετά για
να ωφεληθώ από την επαφή π.χ να ρωτήσω κάτι. Αργότερα κατάλαβα το ρόλο του ανδρός και του project…