Δρόμος διπλής κατεύθυνσης με παρκαρισμένα αυτοκίνητα δεξιά και αριστερά. Το δρόμο αυτό χρησιμοποιούν λεωφορεία (και τις δύο κατευθύνσεις). Ζώο ηλικίας 40+ βαμμένη ξανθιά με ρίζα που χρειάζεται συντήρηση, αμέσως μετά από στροφή πατάει φρένο, ανάβει τα αλάρμ και βγαίνει έξω από το αυτοκίνητο κλείνοντας έτσι το ένα ρεύμα. Στο ευγενές ίχνος από κορνάρισμα και μορφασμό που σημαίνει “θα μπορούσατε να παρκάρετε κάπου πιο άνετα;” εισπράττω υποτιμητικό κοίταγμα και πάτημα των ασφαλειών για να κλειδώσει το αυτοκίνητό της ώστε να μπει στο κατάστημα (με μεγάλη ουρά) που ήθελε να εξυπηρετηθεί.
Που να πάθεις λάστιχο και να μην έχεις ούτε τηλέφωνο, ούτε λεφτά επάνω σου μωρή και να είναι και 03:00 το πρωί!
Managing organized complexity 
“Που να πάθεις λάστιχο και να μην έχεις ούτε τηλέφωνο, ούτε λεφτά επάνω σου μωρή και να είναι και 03:00 το πρωί!”
Αυτό μπορεί να μην την νοιάξει και πολύ. Ενώ μία κατάρα του στυλ: “Που να σου αποτύχει η βαφή στη ρίζα, και να σου καεί το μαλλί στην ισιωτική”, μάλλον θα πείραζε περισσότερο το συγκεκριμένο ζώο… :-)
[στο πνεύμα των προηγούμενων ρετρό θεμάτων – Λοχαγός Μαρκ, Μίστερ Μπλουφ, Θλιμμένος Μπούφος (;) και Φλοκ]
“Σκύλας γέννα!”
[στο πνεύμα της πολυπολιτισμικής Αθήνας και των Laserline]
“Μακάρι μια κλανιά να κάτσει στο μούσι σου”
Οι Άραβες είναι ευφάνταστοι. :)
Θλιμένος Μπούφος, σωστά.
γερανός?
Ντοπαλέ,
Μέχρι να ερχόταν ο γερανός η κυράτσα θα είχε κάνει τη δουλειά της και θα είχε φύγει. Καθόλου πρακτικό.
Εμένα με κυριεύει η επιθυμία να της το έσκιζα το αμάξι. Να είχα κανα σαράβαλο-τανκ και να την έσπρωχνα με τον προφυλακτήρα μου! Να έχω και μπογιά μες το αμάξι να της την ρίξω στο παρμπρίζ – ή να της το σπάσω με μιά βαριοπούλα! Το χειρότερο είδος οδηγικού ζώου περιέγραψες!