Μέχρι σήμερα ο αγαπημένος μου αγώνας μπάσκετ ήταν αυτός. Αυτό άλλαξε και τον αγώνα δεν τον είδα, τον άκουσα στην ΕΡΑ Σπορ.

Confirmation bias: Στο 1-3 με την Βέρντερ κοιμόταν ο kid[0] δίπλα μου στον καναπέ. Στο 2-3 με την Arsenal κοιμόταν ο kid[1] δίπλα μου στον καναπέ. Στο 2-1 με την PSG στο 90′ κοιμόταν δίπλα μου η wife[0] και έσπασα και μια λάμπα.

Είναι να μη σε πιάνουν τα γούρια μετά :)

Νομίζω πως μετά από το κείμενο του Καμπουράκη, ότι καλύτερο έχω διαβάσει εδώ και καιρό για την ομάδα:

→ Λοιπόν, έχουμε και λέμε

via Tasos Kostis

Shit happens. Όλοι δικαιούνται μια κακή και μια καλή μέρα.

Καιρό είχα να γράψω δυο γραμμές για την ομάδα. Είμαι μεγάλος φαν του Τσόρι (υπάρχει φίλος που λαμβάνει SMS με το κείμενο “Τσόρι ρε!” όποτε βάζει γκολ).

Νομίζω πως κανείς Ολυμπιακός (ή Παναθηναϊκός) δεν έχει ξεχάσει την δήλωση του Σερ. Έστω κι αν ήταν μούφα μια και είχε πει “The key factor in European games is respect, whether we are playing Inter Milan or Real Madrid” και δεν είχε αναφερθεί στον Ολυμπιακό.

Από την άλλη σκέφτομαι πως εάν παίζαμε με τον Σερ Άλεξ στον πάγκο, μπορεί και να μην κερδίζαμε.

Ωραίο ήταν.

Δεν είδα τον αγώνα. Άκουγα το δημόσιο ραδιόφωνο κάνοντας debugging. Και πήγε μια χαρά.

Just a small thank you note: Olympiacos vs Real Madrid 100 – 82

Olympiacos vs CSSK 69 – 52

Respect for the underdog. CSKA vs Olympiacos: 61 – 62.

Now it is time for us to do the same.

[image source]