Δεν είναι ακριβώς έτσι. Ακόμα και στο 2004 η ομάδα είχε momentum από το 0-1 με την Ισπανία και αρκετή τύχη (βλέπε αγώνες με Ρωσία και Τσεχία). Το ΑΠΟΕΛ μπόρεσε να εκμεταλλευτεί το γεγονός πως όλοι οι αντίπαλοί του το υποτίμησαν και ταυτόχρονα όλοι οι επόμενοι αντίπαλοί του περίμεναν πως “έχει τελειώσει η βενζίνη” του (για να θυμηθούμε και τον Κιτσάνοβιτς).
Όπως σου έχω ξαναπεί, είμαι πάντα με το underdog (και μου αρέσουν οι replacements), ισως γιατί λίγο ταυτίζομαι με τον Shane Falco). Δεν θα εκπλαγώ εάν στον επόμενο γύρο το ΑΠΟΕΛ μαζέψει όσα και η Βασιλεία, αλλά το γεγονός παραμένει πως ακόμα κι αν είναι μια πορεία στα 100 χρόνια, ο Χιώτης και οι λοιποί έγιναν overachievers. Και αυτό είναι που μετράει.
Managing organized complexity 
Γιώργο, ξέχασες το Γιοβάνοβιτς.
η συνωμοσία των μετρίων, μια πορεία που γίνεται μια φορά στα 1000 χρόνια (άντε στα 8 αφού το euro2004 ήταν προ 8ετίας).
αν έπαιζαν σήμερα ΑΠΟΕΛ – Λεβαδειακός είναι ζήτημα αν την γλύτωναν με κανένα 0-2
Δεν είναι ακριβώς έτσι. Ακόμα και στο 2004 η ομάδα είχε momentum από το 0-1 με την Ισπανία και αρκετή τύχη (βλέπε αγώνες με Ρωσία και Τσεχία). Το ΑΠΟΕΛ μπόρεσε να εκμεταλλευτεί το γεγονός πως όλοι οι αντίπαλοί του το υποτίμησαν και ταυτόχρονα όλοι οι επόμενοι αντίπαλοί του περίμεναν πως “έχει τελειώσει η βενζίνη” του (για να θυμηθούμε και τον Κιτσάνοβιτς).
Όπως σου έχω ξαναπεί, είμαι πάντα με το underdog (και μου αρέσουν οι replacements), ισως γιατί λίγο ταυτίζομαι με τον Shane Falco). Δεν θα εκπλαγώ εάν στον επόμενο γύρο το ΑΠΟΕΛ μαζέψει όσα και η Βασιλεία, αλλά το γεγονός παραμένει πως ακόμα κι αν είναι μια πορεία στα 100 χρόνια, ο Χιώτης και οι λοιποί έγιναν overachievers. Και αυτό είναι που μετράει.