Τον “παλιό καιρό” εάν κάποιος ήθελε να “κλειδώσει” ένα χρήστη, έκανε vi /etc/passwd, έβαζε ένα αστεράκι (ή για ποιο ευδιάκριτα το string *LK*) στο password field και ήταν ΟΚ. Ναι υπήρχε και τότε το vipw αλλά σιγά μη το χρησιμοποιούσε κανείς (άσε που το vipw στο Solaris ήταν εκνευριστικό).
ΟΚ, κάποια στιγμή έπρεπε να μη γίνεται αυτό “χεράτα” αλλά ημιαυτόματα, οπότε μερικοί από εμάς χρησιμοποιούσαμε παραλλαγές του παρακάτω one-liner:
# sed -e ‘s/^yiorgos:\([^:]*\):\(.*\)/yiorgos:*LK*:\2/’ /etc/passwd > /etc/passwd- && mv /etc/passwd- /etc/passwd
(Ναι υπήρχε περίοδος που το /etc/shadow δεν υπήρχε ακόμα)
Κάποια στιγμή ένας φίλος και ενώ τελείωνα μια εγκατάσταση Debian με είδε να γράφω:
# echo ‘user:*LK*’ | chpasswd -e
– Γιατί το κάνεις αυτό;
– Για να κλειδώσω το χρήστη ρε συ
– Εγώ τρέχω passwd -l user
Στο απορημένο μου βλέμμα, ο φίλος απάντησε:
– Μου αρέσει να διαβάζω τα manpages των παλιών εντολών για να βλέπω τι άλλαξε.
RTFMNAT (now and then)
gotcha :-)