1988 – 1998 – 2007

1988: Η Εθνική Ελπίδων παίζει στον τελικό του Πανευρωπαϊκού Πρωταθλήματος και χάνει από τη Γαλλία του Καντονά. Ομολογώ πως από εκείνη την ομάδα θυμόμουν τον Καρασαββίδη (ποιος μπορεί να ξεχάσει τα 5 γκολ του απέναντι στην Ολλανδία) και τους Σαββίδη, Σοφιανόπουλο και Μολακίδη επειδή τους πήρε ο Ολυμπιακός. Σωστά όμως θυμίζει η Καθημερινή πως το μεγαλύτερο όνομα που ανέδειξε εκείνη η ομάδα ήταν ο Αλεξανδρής.

1998: Η Εθνική Ελπίδων παίζει στον τελικό του Πανευρωπαϊκού Πρωταθλήματος και χάνει από την Ισπανία. Θυμάμαι καλά αυτή την Εθνική. Είχα ρωτήσει (αφελώς) τον Καραγκούνη σε ένα αεροδρόμιο:

Γ. Ποια Εθνική είστε παιδιά;
Κ. Ελπίδων ποδοσφαίρου.
Γ. Από φιλικό έρχεστε ή από επίσημο;
Κ. Από φιλικό.
Γ. Και;
Κ. Χάσαμε.
Γ. Ε δε πειράζει φιλικό ήταν.
Κ. Τι λε ρε φίλε! Χάσαμε!

2007: Αυτό το “Τι λε ρε φίλε! Χάσαμε!” -για φιλικό αγώνα- είναι τα EUR 0.02 μου για τα παιδιά που χάσανε από την Ισπανία.